Morgunblaðið boðar einkavæðingu auðlinda

LÍTIÐ opið bréf Ögmundar Jónassonar til formanna ríkisstjórnarflokkanna, sem birtist í Morgunblaðinu á þriðjudag, tendrar kveikjuþráðinn í leiðarahöfundi blaðsins. Það er eftirfarandi klausa í bréfi Ögmundar sem Morgunblaðið vitnar sérstaklega til: „Ætlið þið að láta óátalið að þjóðin verði svipt orkulindunum? Eða ætlið þið að bregðast við með lagasetningu, sem tryggir eignarhald þjóðarinnar á auðlindunum og að grunnþjónusta verði ekki færð einkafyrirtækjum í  einokunaraðstöðu? Ábyrgð ykkar er mikil.“

 

Hvað er það í þessu sem leiðarahöfundur Morgunblaðsins lætur fara í taugarnar á sér? Jú, það er augljóst. Morgunblaðið vill og boðar nú einkavæðingu orkuauðlinda og vísar meðal annars til þróunar í sjávarútvegi. Um þetta munu hin pólitísku átök snúast. Vill þjóðin eiga auðlindirnar sínar sjálf og ákveða ráðstöfun þeirra og nýtingu eða vill hún að einkaaðilar, sem tímabundið fá nýtingarrétt á auðlindunum, geti eignast þær og svipt þannig þjóðina einni mikilvægustu sameign sinni?

 

Morgunblaðið hefur skipað sér í sveit með frjálshyggjustefnunni og Sjálfstæðisflokknum. Það er ekki nýtt. En félagshyggjuöflin hljóta að berjast fyrir sameign þjóðarinnar á auðlindunum og gegn því að arðránið í sjávarútvegi verði endurtekið í orkuauðlindunum. Vinstrihreyfingin – grænt framboð mun að minnsta kosti standa vörð um þau gildi hvað sem líður frýjunarorðum Morgunblaðsins. Og það kemur ekki í veg fyrir að íslensk fyrirtæki taki þátt í verkefnum erlendis á sviði orkumála og er algerlega óskylt eignarhaldi á íslenskum orkuauðlindum.

 

Viðhorf Vinstri grænna eru ekki gömul og úrelt eins og skrifað stendur í leiðara Morgunblaðsins. Þvert á móti. Arðránsstefnan, sem blaðið ásamt Sjálfstæðisflokknum boðar, átti sitt blómaskeið á 19. öld og væri nær að kalla hana úrelta, ef menn á annað borð telja það hlutverk sitt að setja slíka merkimiða á sjónarmið annarra. Í lýðræðissamfélagi eru nefnilega öll viðhorf nútímaleg í sjálfu sér og réttmæt. Og Morgunblaðið mun ekki ráða því hvaða stjórnmálaflokkar sitja í ríkisstjórn hverju sinni, eins og dæmin sanna, og verður að hætta að ergja sig á því.

 

Greinin birtist í Morgunblaðinu 27. sept. 2007.