Kallar Brown Breta heim frá Írak?

Það liggur fyrir að Gordon Brown, fjármálaráðherra Bretlands til 10 ára, tekur við embætti forsætisráðherra í lok næsta mánaðar.  Þá lýkur áratugar löngum valdaferli Tony Blair.  Gordon Brown, sem verið hefur náinn samstarfsmaður Blair í breska Verkamannaflokknum og í ríkisstjórn um langt skeið, er líklegur til að breyta um stefnu í mörgum mikilvægum málum.  Hann mun þó fara sér hægt og taka ákveðin en varfærin skref í því efni. 

Gordon Brown studdi ákvörðun Blair um að fylgja Bandaríkjunum í blindni í Íraksstríðið.  Með hálfum hug þó.  Það er vitað að innan bresku stjórnarinnar mun Brown heldur hafa latt til stríðsrekstursins en hitt, en hann valdi þó ekki þá leið sem ýmsir forystumenn gerðu, eins og Robin Cook utanríkisráðherra, að segja af sér í mótmælaskyni við stefnu Blair.  Brown var þá með hugann við að verða arftaki Blair sem leiðtogi Verkamannaflokksins og næsti forsætisráðherra og því gat hann ekki hætt frama sínum með þeim hætti. 

Afstaða Gordon Brown til Bandaríkjanna er áreiðanlega önnur en afstaða Blair.  Gordon mun frekar styrkja og efla tengsl bresku stjórnarinnar við Demókrataflokkinn, eins og hefðbundið er, en smám saman fjarlægjast Repúblikanaflokk Bush forseta.  Þetta er stjórnvöldum í Bandaríkjunum áreiðanlega löngu ljóst.  Og munu þau því hafa áhyggjur af því hvaða stefnu Brown mun taka í málefnum Íraks. 

Samkvæmt skoðanakönnunum er flest sem bendir til þess að frambjóðandi demókrata muni bera sigur úr býtum í forsetakosningunum þar í landi seint á næsta ári.  En það eru þó bara skoðanakannanir og margt getur breyst á löngum tíma í pólitík.  Brown mun því sennilega fara sér hægt og hafa náið samráð við forystumenn Demókrata.  Hann mun nefnilega seint ganga lengra en Demókratar geta fellt sig við og stutt.  Það verður spennandi að fylgjast með þróun mála í þessu efni á næstunni.  Mestar líkur eru nefnilega á að Gordon Brown muni einmitt leita leiða til að hefja heimflutning breskra hermanna frá Írak.  Slík ákvörðun yrði til vinsælda fallin heima fyrir og gæti styrkt stöðu hans og Verkamannaflokksins fyrir næstu kosningar sem væntanlega verða haldnar innan 3ja ára.