Borgarstjórnarmeirihlutinn fer offari í Landsvirkjunarmáli

Fréttablaðið greinir frá því í morgun að í dag verði skrifað undir samning um sölu á hlut Reykjavíkurborgar og Akureyrarbæjar í Landsvirkjun til ríkisins.  Þessar fréttir koma kjörnum fulltrúum í borgarstjórn Reykjavíkur á óvart.að því leyti að borgarstjóri hefur ekki kynnt málið fyrir borgarráði og er málið ekki einu sinni á dagskrá borgarráðsfundar á morgun, fimmtudag. 

Greinilegt er að talsmönnum meirihlutans finnst meira um vert að baða sig í ljósi fjölmiðla en að gera kjörnum fulltrúum, framkvæmdastjórn sveitarfélagsins, grein fyrir málinu og leita eftir umboði til að undirrita samkomulag um söluna.  

Á fundi borgarráðs þann 20. júlí sl. lagði ég fram eftirfarandi fyrirspurn til borgarstjóra um málið:

Fyrirspurnin er svofelld:

1.    Hvenær var tekin ákvörðun um að hefja að nýju viðræður við ríkið um kaup þess á     hlut Reykjavíkurborgar í Landsvirkjun?
2.    Hverjir annast viðræðurnar af hálfu Reykjavíkurborgar?
3.    Hefur borgarstjóri sett fulltrúum borgarinnar erindisbréf eða samningsmarkmið?
4.    Hyggst borgarstjóri kynna gang viðræðnanna fyrir borgarráði og þá hvenær?

Svör borgarstjóra voru lögð fram í borgarráði þann 27. júlí sl.:

1.    Borgarstjóri tók þá ákvörðun í byrjun júlí að halda viðræðum áfram.
2.    Sem fyrr, Helga Jónsdóttir og Sigurður Snævarr.
3.    Nei, viðræðum er haldið áfram á sama grunni og áður.  Þegar viðræðum var frestað í upphafi árs lá fyrir að þráðurinn yrði tekinn upp á ný síðar.   
4.    Já, strax og viðræðum hefur skilað áfram þannig að fyrir liggi atriði sem taka þarf     afstöðu til.

Samkvæmt svari borgarstjóri hefði mátt vænta að borgarráði yrði gerð grein fyrir því í hverju viðræðurnar fælust, hvaða verðhugmyndir væru til umræðu, hvernig greiðslufyrirkomulagi yrði háttað o.fl. þess háttar sem skiptir máli og borgarstjórn þarf að sjálfsögðu að ræða.  Af þessu hefur hins vegar ekki orðið og borgarstjóri hyggst nú, skv. fréttum, undirrita sölusamning án þess að hafa kynnt málið á réttum vettvangi. 

Borgarstjórnarmeirihlutinn fer offari í málinu og handleikur lýðræðislegt umboð af mikilli léttúð.  Með þessum vinnubrögðum veikir borgarstjóri mjög stöðu sína og trúverðugleika sem æðsti embættismaður Reykvíkinga.