Heiðursaðild að ESB ekki til

Í umræðunni um Evrópumálin og gjaldmiðilsmálin hafa talsmenn aðildar Íslands að ESB  æ ofan í æ talað um mikilvægi þess að Ísland „léti reyna á“ og kannaði „hvað okkur býðst“ í aðildarviðræðum við Evrópusambandið.  Þar með er látið í veðri vaka að Ísland gæti náð einhverjum sérstökum samningum, að Ísland gæti orðið einhvers konar „heiðursfélagi“ í Evrópusambandinu sem nyti einstakra vildarkjara.  Hafa margir málsmetandi einstaklingar og fjölmiðlar haldið þessu fram.  Þetta er að sjálfsögðu bábylja.

Ef skoðaðar eru yfirlýsingar og fullyrðingar forystumanna og háttsettra embættismanna innan Evrópusambandsins er deginum ljósara að ekkert slíkt er í boði.  Í besta falli hafa þeir sem eru velviljaðir Íslendingum látið í það skína að Ísland gæti fengið einhverjar tímabundnar undanþágur, einkum frá sjávarútvegsstefnu sambandsins.  En það er í raun algert aukaatriði.

Það má öllum vera ljóst hvað felst í aðild að Evrópusambandinu.  Allar samþykktir og sáttmálar um aðild að Evrópusambandinu liggja fyrir, lög og reglur Evrópusambandsins sömuleiðis.  Öll aðildarríki verða að beygja sig undir þá skilmála.  Undanbragðalaust.  Það er ekki hægt að velja sætu berin úr og skilja þau súru eftir.  Nema hvað?!  Það er ekki í boði neitt „íslenskt ákvæði“ sem undanþiggur Ísland að standa við þær skuldbindingar sem aðrar þjóðir þurfa að gera.  Þess vegna er allt tal um að láta reyna á aðild, kanna hvað okkur býðst o.s.frv. til þess eins fallið að slá ryki í augu fólks.  Stjórnmálamenn eiga að koma hreint fram gagnvart þjóðinni og segja kost og löst á Evrópusambandsaðild en ekki að gefa í skin að eitthvað annað og betra fylgi aðild en raun er á.  Þannig er alveg ljóst að við myndum m.a. missa forræði á stjórn sjávarútvegsmála til Brussel og hið sama á við um viðskiptasamninga við önnur ríki.  Um það á ekki að þurfa að deila.

Greinin birtist í Fréttablaðinu 23. sept. 2008

Athugasemdir

[Jóhann Pétur Pétursson, 23.9.2008 kl. 19:19]

Mæltu manna heilastur. Það þarf ekkert að fara í neinar samningaviðræður við ESB til þess að komast að því hvað aðild að ESB felur í sér. Við getum séð það hér og nú. Við þessa grein má bæta að áhrif okkar inn ESB verða sáralítil. Að hámarki 7 þingmenn á Evrópuþinginu ef að ég man rétt.

Núna er bara spurning um að snúa bökum saman og berjast gegn þessum heilaþvegnu Evrópusambandssinnum sem að halda að aðild að ESB sé lausn alls vanda og að Evrópa muni falla kylliflöt fyrir okkur Íslendingum ef að við viljum ganga í ESB.

[Hjörtur J. Guðmundsson, 23.9.2008 kl. 22:53]

Virkilega óð grein Árni!

Það þess utan er alger óþarfi að velta fyrir sér leiðum til þess að taka upp evruna. Við höfum ekkert með hana að gera enda myndi hún seint taka tillit til hagsmuna og aðstæðna Íslendinga. Annars er í bezta falli óljóst hversu lengi evrusvæðið verður til, sbr.:

http://sveiflan.blog.is/blog/sveiflan/entry/649737/

Ég mæli sérstaklega með skýrslu hinnar Evrópusambandssinnuðu hugveitu Centre for European Reform frá því í september 2006 sem ber heitið "Will the eurozone crack?" þar sem varað er við því að evrusvæðið kunni að líða undir lok verði ekki gripið til róttækra umbóta innan aðildarríkja þess, umbóta sem nákvæmlega ekkert bólar á og ekkert bendir til að verði farið út í.

http://www.cer.org.uk/publications_new/688.html

[Hjörtur J. Guðmundsson, 23.9.2008 kl. 22:55]

Væri hagsmunum Íslendinga virkilega borgið með því að taka upp gjaldmiðil sem stendur ekki traustari fótum en þetta?

Og svo er evrusinnum tamt að tala um ónýtan gjaldmiðil...