Hvers á krónan að gjalda?

Allmikil umræða hefur orðið upp á síðkastið um gjaldmiðilinn íslenska, krónuna, og kosti þess og galla að kasta henni og taka þess í stað upp evru.  Í grófum dráttum sýnist mér að afstaða manna til þessa álitaefnis fari eftir sjónarmiðum þeirra til aðildar eða ekki aðildar að Evrópusambandinu.

Það þarf vitaskuld ekki að koma á óvart því flestir telja að aðild að myntbandalagi Evrópu standi eingöngu þeim til boða sem eru aðilar að Evrópusambandinu OG uppfylla skilyrði sem Seðlabanki Evrópu setur fyrir upptöku evrunnar.  Nú hafa raunar þau sjónarmið líka heyrst að ekki sé sjálfgefið að aðild að ESB sé forsenda þess að taka upp evruna, og að það megi vel kanna betur, en ólíklegt er að þau viðhorf byggi á traustum grunni.

Í allri þessari umræðu er helst að skilja að krónan sé einhver sérstakur gerandi þegar kemur að t.d. vaxtastiginu hér á landi, matarverði o.fl.  En í raun og sann er krónan lítið annað en mælistika, eins konar hitamælir, eins og Ragnar Arnalds, fyrrv. fjármálaráðherra, kemst að orði í bloggfærslu sinni.  Þar færir hann sannfærandi rök fyrir því að það sé fyrst og fremst stefnan í efnahags- og atvinnumálum sem sé ráðandi um t.d. vaxtastig, verðbólgu o.s.frv. og gengi krónunnar sé mælikvarðinn á það hver staða mála sé.  Þar liggi semsé ekki vandinn, krónan sé enginn orsök eða gerandi í málinu.

Hvet ég alla til að lesa grein Ragnars, því ekki verður því á móti mælt að Ragnar er meðal þeirra sem hafa mikla yfirsýn og þekkingu á þessum málum og er þekktur fyrir allt annað en að gaspra um þau mál sem hann fjallar um.  Þar fjallar hann líka um þá stöðu að íslenskt efnahagslíf uppfylli ekki skilyrði til að taka upp evruna og muni ekki gera það í fyrirsjáanlegri framtíð.  Athyglisverð lesning og er ástæða til að þakka bloggaranum fyrir.