Vstretsja s Sankt-Peterbúrgom - Til fundar við Pétursborg

Það er að vissu marki skrýtin tilfinning að vera kominn til Pétursborgar til nokkurra vikna dvalar.  Borgin er mér vel kunnug og framandi í senn.  Líklega hef ég komið hingað um 15 sinnum, síðast í septembermánuði 2001.  Þá hafði ég ekki komið hingað í ein 15 ár eða þar um bil.  Engin furða að margt hafi breyst á þessum árum.  Sovétríkin sálugu liðast í sundur og Rússland gengið í gegnum gríðarlegar breytingar, bæði til hins betra og hins verra, og þær ekki gengið þrautalaust fyrir sig.

Árið 2003 héldu borgarbúar, og raunar landsmenn allir, upp á 300 ára afmæli borgarinnar, en Pétur mikli keisari lét reisa borgina og er miðað við árið 1703.  „Vesturgluggi“ Rússlands var borgin kölluð og segir það margt um hlutverk hennar og hugsun Péturs mikla.

Ég hef fengið inni í lítilli íbúð við Sénnaja Plostsjad (Heytorg), nánar tiltekið í Spasskíj götu númer 4.  Þessi litla gata (eða péreúlok eins og það heitir á rússnesku) liggur á milli Heytorgsins og Gríboédov-síkisins.  Tæplega 10 mínútna gangur á Névskíj prospékt sem er aðalgatan í borginni og varla hægt að hugsa sér betri staðsetningu.  Hér býr Valeríja sem er grafískur hönnuður, en hún leigir tvö herbergi í íbúð sinni til stúdenta eða annarra sem heimsækja borgina til skammrar dvalar og kjósa fremur að búa inni á heimili innfæddra frekar en á hóteli eða leiguíbúð.  Það er óneitanlega kostur, amk. vilji menn æfa sig í tungumálinu.

Þessar vikur sem ég dvel hér í „Feneyjum norðursins“ nýti ég til endurmenntunar og upprifjunar í rússnesku í litlum málaskóla við Zagorodnyj prospékt, í um 20 mínútna göngufæri frá aðsetri mínu.  Hér gefst kærkomið tækifæri til að auka við þekkingu og slípa daglega notkun á þessu ágæta tungumáli.